Grzegorz Gryszkiewicz
Bertz Medical
Czy spotkaliście się kiedyś z problemem niewystarczającej ilości kontrastu w tomografii komputerowej płuc? Niewystarczająca ilość kontrastu w pniu płucnym może być problemem w postawieniu wiarygodnej diagnozy lub wykluczeniu zatorowości płucnej.
Efekt ten występuje nie ze względu na błędy w procedurze podania środka kontrastowego czy momentu wyzwolonego
skanowania, jak większość z nas zakłada. Jest to cecha wynikająca z naszej anatomii i napływu podczas badania niezakontrastowanej krwi z żyły głównej dolnej (IVC), co prowadzi do przejściowego przerwania kontrastu (zjawisko TIC – Transient interruption of contrast)
Jak możemy zaobserwować na powyższych obrazach, w przypadku prawidłowo zakontrastowanego pnia płucnego pomiar gęstości w pniu jest kilkukrotnie większy niż pomiar w aorcie piersiowej. W przypadku wystąpienia efektu TIC obserwujemy spadek gęstości w pniu płucnym i gwałtowny wzrost gęstości w aorcie piersiowej. Rozwiązaniem byłoby zmniejszenie na czas badania przepływu krwi z żyły głównej dolnej. Tutaj z pomocą przychodzi nam manewr Meullera, podczas którego po wymuszonym wydechu pacjent podejmuje próbę wdechu przy zamkniętych ustach i nosie lub zamkniętej głośni. Efektem wykonania tego manewru jest napięcie mięśni przepony, które napinając się, zaciskają żyłę główną dolną, zmniejszając tym samym przepływ krwi przez nią.
Dodatkowo podczas manewru na skutek ujemnego ciśnienia w klatce piersiowej i płucach następuje zwiększony przepływ krwi do układu tętnic płucnych.
Jest to przeciwieństwo klasycznego manewru stosowanego w badaniach TK płuc, podczas którego pacjent nabiera powietrza i wstrzymuje je na czas skanowania. Oczywiście, aby tego typu manewr był skuteczny, należałoby
go kontrolować w celu weryfikacji prawidłowości jego wykonania. I tutaj z pomocą może przyjść nam nowe rewolucyjne urządzenie Contrast Booster zaprezentowane przez firmę ulrich medical podczas ostatniego kongresu ECR we Wiedniu.
To lekkie urządzenie wspomaga pacjenta w wykonaniu manewru Muellera, pokazując mu na wskaźniku LED stopień
intensywności ssania, a dzięki komunikacji bezprzewodowej dostarcza technikowi w sterowni te same dane w czasie rzeczywistym.
Dzięki temu możemy:
- ograniczyć napływu niezakontrastowanej krwi z żyły głównej dolnej,
- zwiększyć gęstości kontrastu w docelowych naczyniach,
- zoptymalizować jakości obrazowania,
- zwiększyć ilości w pełni diagnostycznych badań.
Korzystając z tego urządzenia, pacjent może także osiągnąć stałą, powtarzalną pozycję oddechową, co zapewni spójną i porównywalną jakość obrazowania podczas kolejnych badań kontrolnych.
Urządzenie można skutecznie wykorzystywać w tomografii komputerowej z kontrastem do diagnostyki: naczyń płucnych, naczyń wieńcowych i piersiowego odcinka aorty
