Medi-Flowery

Efekt po prostu piołunujący

Liliann Kristinn Elmborg

Apinthos – grec. nie do picia – tak w starożytnej Grecji określano sok z piołunu. A jednak w XIX wieku to właśnie on stał się podstawowym składnikiem kultowego trunku paryskiej bohemy – absyntu. Z jednej strony przynosił podobno bogatsze wizje artystyczne i wewnętrzne ukojenie, z drugiej – oskarżano go o doprowadzanie do obłędu.

Z tego powodu przez pewien czas bylica piołun, a w zasadzie zawarty w nim tujon cieszył się złą sławą. Dziś badania wykazały, że problemem był nie on sam, ale nadmierna ilość spożywanego alkoholu. Współcześni naukowcy, z Dirkiem W. Lachenmeierem na czele, przeanalizowali 13 próbek pobranych ze starych, zapieczętowanych butelek tego alkoholu. Okazało się, że zawartość tujonu w wiekowym trunku wahała się od 0,5 do 48,3 miligrama na litr, czyli zbliżona była do norm akceptowanych obecnie. Po 1988 roku Unia Europejska zalegalizowała tujon jako dozwolony dodatek do alkoholi, w tym także absyntu, pod warunkiem, że jego stężenie nie przekracza 35 mg/litr. Piołun został więc właściwie uniewinniony. Pamiętajmy jednak, że w nadmiarze wszystko może być szkodliwe.

Bylica ta ma wiele cennych właściwości prozdrowotnych i oczyszczających. Działa rozkurczowo na przewody żółciowe i moczowe, żółciopędnie, antyseptycznie i przeciwpasożytniczo. Ponadto poprawia trawienie, ułatwia przyswajanie pokarmów. Stosowany zewnętrznie wspomaga walkę z wszawicą i świerzbem. Ekstrakt z tej rośliny dodany do kąpieli łagodzi bóle reumatyczne.

Za główny aktywny składnik piołunu, mający wpływ na hamowanie wzrostu mikroorganizmów, uważany jest właśnie tujon. To on działa przeciwzapalnie i odkażająco, hamuje rozwój szkodliwych mikroorganizmów oraz drożdżaków. Usuwa nieprzyjemny zapach z ust, zwłaszcza spowodowany zaburzeniami trawiennymi. Ponadto pomaga przy niedokwaśności soku żołądkowego.

Tujon należy do związków chemicznych słabo rozpuszczalnych w wodzie, natomiast dobrze w alkoholu. Jednak nalewka zrobiona na spirytusie jest małowartościowa, ponieważ następuje w niej denaturacja białka, czyli zmiany w strukturze prowadzące do utraty aktywności biologicznej produktu. Mocniejsze bywa czasami słabsze.

Według medycyny ludowej bardzo korzystnym połączeniem jest jednoczesne zażywanie ekstraktu z piołunu, goździków i zielonego orzecha. Dzięki temu uzyskujemy efekt synergii, albowiem działanie przeciwzapalne, jak również przeciwdrobnoustrojowe tych ekstraktów zostaje wówczas wzmocnione.

Produktów tych jednak nie należy przechowywać zmieszanych, a łączyć można dopiero tuż przed spożyciem. Tylko w takiej ilości, jaka ma być zażyta jednorazowo.

Stosowanie ekstraktu z piołunu jako jednego ze składników kuracji na oczyszczanie jelit przyspiesza, a także znacząco wzmacnia jej efekt końcowy.

Artykuł opracowany na podstawie prac naukowych i popularno-naukowych, m. in.:

1. Free-radical scavenging activity of wormwood (Artemisia absinthium L) extracts, by

Jasna M Canadanovic-Brunet, Sonja M Djilas, Gordana S Cetkovic and Vesna T Tumbas (2005).

2. Chemical Composition of Vintage Preban Absinthe with Special Reference to Thujone, Fenchone, Pinocamphone, Methanol, Copper, and Antimony Concentrations, by Dirk W. Lachenmeier, David Nathan-Maister, Theodore A. Breaux, Eva-Maria Sohnius,
   Kerstin Schoeberl, and Thomas Kuballa, (April 2008).
3. Long-Term Stability of Thujone, Fenchone, and Pinocamphone in vintage Preban Absinthe, by Dirk W. Lachenmeier, David Nathan-Maister, Theodore A. Breaux and Thomas Kuballa, (2009).

________________________________________
Pod zdjęciem Ekstraktu z piołunu

Ekstrakt z piołunu naturalnie wspiera obronę organizmu przed uciążliwymi gośćmi.

Tel. 506 807 654, www.medi-flowery.com